Rustdag in Cesenatico

Behalve een grote badplaats is Cesenatico ook een vissershaven langs het havenkanaal, ontworpen door jawel jullie lezen het goed Leonarda da Vinci in 1502. Daar kwamen we vanmorgen op weg naar de bank toevallig langs. Wat gezellig! Leuke winkeltjes, terrassen en in mooie kleuren geschilderde traditionele vissersboten. Ze vormen samen het maritiem museum. We liepen na de koffie over deze promenade, staken met een mini pontje het kanaal over voor 0,40 cent om via de andere kant terug te lopen.

Vanmiddag zijn we naar het strand geweest, waar we heerlijk in zee gezwommen hebben, ik geluierd op het strand en Gerda gewandeld en later gezeten met een drankje.

Gerda en Godelieve hebben voor morgen een appartement gevonden en ik ben naar de hoteleigenaar gegaan met de vraag of hij een taxibedrijf met busje wilde bellen. Die brengt ons naar de top van een hoge berg. Tja omdat de hoteleigenaar geen woord naast Italiaans spreekt, deed ik dat met tekening, ik merkte dat ik fietsbewegingen maakte berg op. Afijn. We hebben erg gelachen. Toen kwam zijn secretaresse, ah lei parlare inglesi. Ja, ja. Maar het is gelukt. Zaterdag komt om half acht een taxibusje om ons drieën de berg op te brengen.

Daarna zijn we gaan eten aan het havenkanaal. Gefrituurde sardientjes met tomaat en kappertjes. Het was heerlijk en zo gezellig.

Bedankt voor jullie support.

We gaan er morgen weer tegenaan. Eerst een vlak stuk en dan klimmen.

Ferrara - Cesenatico

Zoals gisteren vermeld zouden we met de trein naar Ravenna gaan. En dat is dan ook gebeurd. Een hele ervaring mag ik wel zeggen. En het heeft minstens zoveel energie gekost als fietsen.

Zes uur op om op tijd de trein van.09.22 te halen. We hadden gisteren al voorbereidingen getroffen, zodat we meteen aan de slag konden bij aankomst op het station. De weg ernaar toe ging ook zowaar goed. Langs de oude stadsmuren. Op het station aangekomen, troffen we Godelieve. Kaarten gekocht in de automaat en we zagen dat de trein van spoor 1 zou vertrekken. Dat was zo. Er kwam een heel oud verhikel, hele hoge opstappen. Dus hup alle bagage eraf en 1 voor 1 de fietsen naar binnen gehesen. We hadden twee extra banken nodig voor de bagage. De conductrice zei dat kan niet hoor, hoe moet dat op de tussenliggende stations? O, ik in mijn steenkool Italiaans, dan ben ik de conductrice,! Dat vond ze prima.

Dat ging verder prima. Ik kon me een beetje ontspannen. Onderweg naar buiten kijkend waren het weer boomgaarden, een watertoren, hier en daar een huis. Tot Portomaggiore wordt fruit geteeld. Een slingerende oude arm van de Po zagen we. Dan droogmakerijen zonder dorpen. Na 1870 begon men hier met inpoldering.

In Ravenna aangekomen lieten we eerst de andere passagiers uitstappen. Toen één voor één de fietsen eruit en de bagage. Zo alles eruit. En toen kregen we het volgende probleem. De lift. De fietsen konden er niet normaal in. Het voorwiel moest omhoog. Eerst Godelieve met haar Kettler fiets, licht vergeleken met de onze. Even later kwam ze weer terug. Het lukte haar niet alleen bdie fiets eruit te krijgen. Het was geen gezicht! Gerda mee.

Gerda terug. Mijn fiets mee. Toen al de bagage en haar fiets. Ja en dan waren we er nog niet. Toen weer met de lift naar de uitgang. Herhaling dus. Ik was kapot.

Koffie, en waar was mijn sleutel en waar had ik mijn portemonnee. Ook weer terechtgekomen.

Even rust genomen en toen achter Godelieve aan naar de San Vitale. Ravenna is bekend om zijn mozaïeken. Vroeg christelijke en Byzantijns mozaïeken. We hebben die in de San Vitale en het mausoleum bekeken. Wat mooi, wat bijzonder. Afscheid van Godelieve die hier nog een nacht blijft. Wij een pinadine, broodje uit deze streek. Met gegrilde groenten. Zo konden we er weer tegen om op de fiets te stappen op weg naar Classe, waar in de Sant Appolinaire ook een erg mooie mozaïeken voorstelling is.

Vandaar reden we een tijd door een bos, steenslag pad, veel varens en kwamen bij een observatie hut aan de Podelta. Heel veel eenden, aalscholvers, zilverreigers met gele snavels. Dan kwamen we aan een soort kanaal waar houten huizen met enorme visnetten stonden. Ook nooit eerder gezien! En doorrijdend ja hoor daar was de zee. De Adriatische zee. En zo volgde we een tijd de boulevard van Savio. Daarna weer landinwaarts en via de gekste paden, stoepen, achteraf straatjes lukte het ons in Cesenatico te komen waar we op advies van Godelieve een heel goedkoop hotel hebben voor twee nachten. Goedkoper dan de camping. Nou dan hoef je niet lang na te denken. We kwamen daar pas rond zeven uur aan

Onderweg wat boodschapjes gedaan en zo leuk we zijn zo tevreden met ons.mini balcon. Glaasje wijn en klein pakje pinda's als borrel, tomaten, mozzarella en pesto als hoofdeten, pannacotta als toetje en koffie toe.

Dat was onze dag en we vondem het een hele bijzondere dag!

Ferrara

Dag rust. Nou ja rust!, een stad bekijken is ook vermoeiend. . Uitgeslapen tot halfnegen . Beetje geluierd, ook lekker.

Nu terwijl ik dit schrijf ben ik behoorlijk teut. We hebben na ons ontbijt de stad bekeken. Eerst dachten we wat een stad. Maar allengs bleek het de moeite waard er een dag te zijn gebleven. Een straat, moeilijk over fietsen, maar alla keien, palazzia diamanti, okay zal wel. Bijzonder.

Een enorm kasteel, vervolgens een Duomo, kerk dus. Sorry, het lukt me vanavond niet zo goed. Heerlijke dag gehad met veel moois. Naar het station geweest, want Gerda ziet het niet meer zitten om te fietsen in deze hitte. We kunnen met de trein naar Ravenna. Daar bekijken we de mozaïeken en gaan door op de fietsroute naar een hotel in Cestesnatico daar blijven we een dag om te zwemmen in de Adriatische zee. En dan weer verder. En ja ik Jan pas me aan.

Vanavond met zijn drieën gegeten ik had veel te veel rode wijn

En zuinig als ik ben,maak het op. Maar we gaan zo slapen en maken er weer een mooie dag van

Hoe dan ook, ik kom in ROME.

Etappe 24. Montagnana naar Ferrara.

Vanmorgen op tijd na een ontbijt in ons Bike and Breakfast uitgezwaaid door Godelieve vertrokken richting Ferrara.

Het was al warm. Het gebied tussen Adige en de Po heet de Polesine. Vlakke landerijen en waterlopen. Niet echt aantrekkelijk. Weer veel verlaten huizen. In 1951 was hier een grote overstroming en hebben veel mensen het gebied verlaten.

Hier wordt vooral aan tabaksteelt gedaan. Ook wel wat appel en wijnbouw.

Dichterbij de Po zijn de dijken waarover we deels reden hoger. De rivier neemt vanuit de Alpen veel zand en slib mee en zet dat af aan de kanten. Door die zandbanken is beroepsvaart niet mogelijk.

Het enige wat je ziet zijn wilde eenden.

We reden door leuke dorpjes zoals Lendinara. Statige stadspaleisjes, een boulevard langs de Po, de olijfhouten Madonna hebben we niet gezien, wel de prachtige toren van de Duomo Santa Sofia met een engel bekroond.

Vervolgens Fratta Polesine met Villa Badoer, helaas gesloten en nog enkele andere Venetiaanse villa's, ontworpen door Palladio. Leuk plaatsje.

Ergens onderweg op een pleintje grpicknickt en onderwijl naar de mensen die langs kwamen gekeken.

Dan net voor Ferrara, we waren doorbakken van de hete zon, moesten we met een pont. De brug was in onderhoud. Helaas hield de man van de pont siësta en moesten we anderhalf uur wachten. Maar er kwam een Nederlands paar en daarmee pratende ging de tijd redelijk snel voorbij.

Het viel niet mee de fiets op de boot te krijgen. Ik moest om hulp vragen. We waren zo over en toen moesten we nog omhoog. Vreselijk was dat. Ik kreeg het niet voor elkaar. Gerda moest meeduwen en bijna bovenaan heb ik Jongelui gevraagd me te helpen.

Vandaar op zoek naar de camping. Dat viel ook niet mee. Onderweg nog ff bij de Spar langs. Ik was totaal op toen we op de camping kwamen.

Afijn even rust genomen. Tent opgezet. Gerda heeft eten gekookt bij een tafel. Glaasje wijn. Leuk gesprek met een vrouw die naast om kwam eten. Uit Berlijn, met flexbus naar Triëst, vandaar met trein, rugzak en rolkoffer naar Ferrara op de camping. Enig mens.

Zo dat was het vandaag. Morgen willen we Ferrara bekijken.

Bijna 1600 km gefietst. Ik ben trots op ons.

Verona - Montagnana, etappe 23

We zitten aan tafel in Montagnana na heerlijk te hebben gegeten. Gerda heeft gekookt. En we, ja Godelieve weer ontmoet en die kwam met een fles heerlijke wijn

Maar goed, ik begin met vanmorgen. Afscheid van Verona, mooie stad. Na een bezoek aan een enorme supermarkt, voor eten voor vanavond, vindt Gerda snel de route. Vooral was dat vandaag langs dijken langs de Adige. Vlak boerenland, toch Italiaans. Aardappelen, asperges, appels, tabak. Dorpskerken met slanke torens. Veel dorpen half verlaten, oude huizen. Maar ook mooie huizen. Gekke combinatie.

In Zevio was markt, onze weg liep erdoor. Koffie op een leuk terras.

Geen grote tocht, warm, dus ik was blij in Montagnana aangekomen te zijn. Een bijzonder stadje. Ommuurd. Prachtig.

Maar eerst naar ons adres. Bleek mogelijkheid camping 10 euro, kamer 20. Jullie snappen dat werd een kamer. Het is een huis waar een oude vrouw beneden woont en haar oude kamers verhuurd worden. Tja wel een beetje gek. Maar ook bijzonder. Prachtige tuin met groenten, bijen enz. In de oude keuken kunnen de mensen zelf koken.

Maar eerst de stad in. Montagnana is beroemd om zijn ham. Een ommuurd stadje door middeleeuwse stadsmuren met maar liefst 24 torens en vier stadspoorten. Echt heel bijzonder. Toevallig was er vandaag een palio en verklede mensen. Heel erg leuk. Bijzonder. We hebben erg genoten van het stadje.

We zijn onder de 600 nog te fietsen kilometers gekomen. Behoorlijk warm weer.

Tot morgen.

Verona

Met de bus vlak bij onze studio reden we, het leek wel door heel Verona. Mensen stapten in en uit.

Wij deden dat bij het Castelvecchio. Een kloek kasteel met vier torens, waarvan er één een donjon was. De kantelen zijn in de vorm van zwaluwstaarten. Dan weet je dat de eigenaar bij de Ghibbellijnen, keizersgezinden hoorde. De kantelen die recht zijn hoorden bij de Welfen, pausgezinden.

Wij bezochten dat kasteel, dat ook een museum is. De kunst is op Venetië geïnspireerde kunst. Prachtige beelden, fresco's en schilderijen. En wat leuk door al die vertrekken en bruggen te lopen. En een uitzicht op de Po. Met die strakblauwe lucht en kerktorens heel mooi.

Aan de overkant was een leuk terras waar we besloten te lunchen. We zaten in afwachting van ons eten aan de wortels en bleekselderij met sausje, kreeg je er automatisch bij met lekker brood toen Godelieve langs kwam op haar fiets. Totaal overstuur van de warme tocht die ze net achter de rug had. Ze kwam erbij zitten en ik heb haar maar gelijk voor het avondeten uitgenodigd want dat kan ze wel gebruiken. Plus dat haar hotel vlakbij is.

Wat hadden we een heerlijke lunch. Allerlei groenten gegrilde aubergine, radichio, tomaat, paprika, gekookte spinazie, wat aardappelpuree en bolletjes mozzarella. Wat een leuk idee om thuis na te maken.

Toen naar het balkon van het huis van Julia. Gekkenhuis! Wat een mensen. Sowieso. Toch erg leuk om het te zien en of het nou echt gebeurd is of niet. Ik vond het mooi.

Je kijkt je ogen uit. Wat een mooie paleizen, torens, pleinen. En wat een heerlijke ijsjes.

Tot slot de Duomo. Maar ik was moe en ben gaan zitten. Gerda had nog wel energie om de kerk te bekijken.

De supermarkt gevonden, eten gekocht en zowaar de bushalte gevonden. We waren natuurlijk vergeten welk nummer we moesten hebben, maar na twee andere bussen kwam de onze eraan.

Verona, een aanrader om te bezoeken.

Morgen weer op de fiets. O ja, het is prachtig weer. Warm zelfs.

Van Romagnano naar Verona. 285 ^ 385 v

Het miezerde, nou vooruit dan maar. Op weg naar Verona passeerden we Rovereto. Daar lazen we dat hier in de Eerste wereldoorlog hevig is gevochten tussen Italianen en Oostenrijkers. Iedere avond wordt voor de slachtoffers een klok geluid. Gelukkig leven ze nu in vrede met elkaar.

Bij een klim over een brug was ik even nijdig, op mezelf hoor dat ik niet op tijd de versnelling op orde had. Maar beneden komend zag ik me toch een prachtige blauwe regen. Gelijk weer gelukkig.

Voorbij Roveto in Borgo Sacco zagen we Godelieve. Wat leuk haar weer te zien.Alles ging goed met haar, maar een slaapplaats had ze nog niet en daar was zij bij een informatietent druk mee. Wij een kop koffie en op het laatst besloot ik nog twee broodjes salami mee te nemen. Die kwamen later goed van pas.

Na Mori werd het dal smaller. Van appels werden het druiven.

Omdat er slecht weer was voorspeld, namen we niet het pad langs het Gardameer. Ook al omdat we 20 km meer moesten rijden dan de etappe. Dus was onze route voornamelijk langs een kanaal. Dan er weer over, dan weer terug. Venijnige klims ertussen door om alleen maar over dat kanaal te komen. Bijzonder was wel dat het kanaal meerdere keren een aquaduct was.

Er was geen enkele eetgelegenheid onderweg en we passeerden Chizzola, Castello Sabbionara, Avio, Belluno Varanese, Preabocco en Rivoli Veronese. Eindelijk een restaurant open na heel lang niets tegen te zijn gekomen, zei de waardin nee we zijn gesloten. Grr. Nog wat restjes uit onze voorraad opgepeuzeld ging de tocht weer verder. Behoorlijke klimmen en dalen.

Bij een rustplaats langs het kanaal waar je je waterfles kon vullen, hadden we een gesprek met een vrouw uit Oostenrijk die op de berg boven het kanaal een tweede huis had. Zij vertelde jaren geleden een fantastische fietsvakantie te hebben gehad in Nederland.

Via het kanaal kwamen we in Verona. Wat een drukte! Via Google maps kwamen we bij onze studio aan. Dit gereserveerd omdat het vreselijk weer zou worden. Afijn tot nu toe niet gehad gelukkig.

Onderweg naar ons verblijfadres boodschappen gedaan en via alleen drukke wegen, fietsen op de stoep, vreselijk, totaal niet op fietsers ingesteld, en maar wachten en op en afstappen. Op ons adres bleken we niet goed te zijn. Nou dat valt dan goed tegen. Maar gelukkig kwam na een telefoontje de broer van de verhuurder en die bracht ons vlak om de hoek. Morgen gaan we Verona bekijken waar we al een eerste indruk van hebben gehad er doorheen fietsend.

Tot morgen

Auer- Romagno

Op de zeer luxueuze camping in Auer redelijk geslapen. Rond twee uur wakker, Moest plassen. Lopen over natte gras. Daarna gelukkig met een asperine tegen spierpijn in kuiten in slaap gevallen.

Zeven uur op. Door klokgelui. Allemachtig wat een kabaal op de vroege morgen. De andere kampeerders waren ook al op.Een Engels stel die met een zware rugzak wandelden, een Duits paar ook op de fiets. Er kwam een man, Nederlander een bekertje koffie brengen. Doe ik elke morgen voor de wandelaars of fietsers die 1 nacht blijven. Wat ontzettend leuk!

Onze tent is vergeleken met de trekkers best ruim. Wij kunnen onze bagage binnen kwijt. In de slaaptent kun je rechtop staan. Moet je plassen s ' nachts, dan is het twee ritsen openen. Ik denk dan jee ik maak de hele camping wakker. Kruip er over heen

Rits weer dicht. Dan slippertjes al bukkend aan. Beetje steun zoeken aan de zijlijnen en hup lopen maar naar het toilet op de slapende camping.

Zo eindelijk weg. De route gaat weer langs de Ertsch/Adige. Met aan beide zijden enorme rotswanden waartussen in de Ijstijd een gletsjer een dal heeft uitgeslepen. Nu zijn we echt in Italiaans gebied. Ook vandaag werd de route gedomineerd door appelboomgaarden en af en toe wijngaarden. Ook wat mais en aspergevelden.

Koffie drinken we in een echt Fietserscaf?. Een buslading fietsers. Herkenbaar! Bij de koffie arretjescake, alhoewel het hier chocoladesalamie heet!

Rond half twee kwamen we in Trento. Eerst wat gegeten. Daarna rondgefietst. Door het oude centrum. Wat een mooie gebouwen. Ze stammen uit de zestiende eeuw. Met fresco's en loggia's. Overgenomen uit Venetië. Heel mooi is de Lombardische-romaanse Dom uit 1200. Vooral van buiten. Het is er ook erg gezellig,terrassen, een barokke fontein met Neptunus, , zgn Rellahuizen met fraaie fresco's. Ook is er een enorm Castello del Buonconsiglio dat uit verschillende bouwstijlen bestaat. We vinden het te pompeus. Dus voorbij gefietst.

Weer op de fiets langs de Adige op weg naar de camping. Omdat er regen werd voorspeld, hebben we op de camping een kamer genomen. Op het balkon met uitzicht op de bergen en een enorme kwekerij hebben we genoten van uitzicht en lekkere hapjes.

Onderweg gezien aan bloemen:

Gulden roede, veel zeepkruid, wilde reseda, wilde salie, akkerhoornbloemen, toortsen, teunisbloemen, slangekruid witte Silene enz. Enz. Veel zwaluwen.