Prima nachtrust, niet koud met zon weer op. Ontbeten aan de tafel waar je de telefoon kunt opladen. De route lag aan de camping dus snel op pad. Mijn pleegzoon Jacques vertelde nog dat er in Merano een hindernisbaan voor paarden is. Ik had het niet gezien maar Gerda wel gisteren op weg naar de camping.

Deze etappe loopt grotendeels langs de Südtiroler Weinstrasse. Leuke wijndorpjes aan de rand van het dal. We fietsten langs een enorm dal vol met overdekte appelbomen plantages. Eindelijk kreeg ik wachtend op Gerda de kans een appel te plukken. Heerlijk, knappend zachtzuur.

De Wijnstrasse is de oudste van Italië. Van hieruit stammen oude wijnsoorten. Gewurtzstraminer, maar ook chardonnay, weissburgunder en blauburgunder.

De rivier de Ertsch heeft hier nauwelijks verval. Hij is dan ook rechtgetrokken omdat er veel overstromingen in Bolzano waren en moerassen waar de malariamug welig tierde.

Na veel appelbomen, word je wel zat van, maar alles beter dan regen, even een stop in Lana. Bolzano lukte niet. We konden de afslag voor fietsers niet vinden helaas. Dus doorgefietst. Omhoog en vooral omlaag.

Had ik al verteld dat je heel veel fietsers ziet op onze fietspaden? Racefietsen, maar vooral tracks. Gave fietsen, sommigen met ondersteuning. Echt iets voor Gert om hier met je fiets te fietsen. Wij vallen echt op met onze Hollandse fietsen en bagage!

In Auer aangekomen waar de camping is. Bij de Spar langs, sjonge wat een enorme supermarkt! Eten gekocht en voor het ontbijt. Voor ieder een wijntje. Maar eerst gezwommen in het zwembad. Heerlijk! Natuurlijk eerst de tent opgezet in de zon. De kampeerders met tentjes zitten altijd ergens achteraf.

Nu zitten we achter onze tent in het donker. De sterren boven ons, geruis van water, we hadden een merel, maar die slaapt nu vast. Ik hoor een nachtvogel op de achtergrond. Gepraat van de andere gasten.

Het was weer een bijzondere dag. Erg genoten.